Ds. A. Schot

Protestanse Kerk Nederland

We zijn diepbedroefd en geschokt om de uitspraken van dr. R. de Reuver, de scriba van de GS van de PKN. Hij heeft zijn verbondenheid met de remonstranten niet onder stoelen of banken gestoken.

In een reactie zei de voorzitter van de remonstranten blij te zijn met de erkenning van dr. De Reuver. Ze roemde de verdraagzaamheid die eruit sprak en wilde graag gehoor geven aan zijn oproep om samen op weg te gaan, de wereld in. Prof. Van den Belt zou willen dat alle predikanten in de PKN preekten als Arminius deed… Uit dergelijke uitspraken wordt duidelijk dat de PKN zich niet meer de kerk der vaderen kan noemen. Men beweegt zich op deze manier steeds verder bij de vaderen vandaan. De klok wordt vierhonderd jaar teruggedraaid en dan zijn we weer terug bij af. De geloofsbelijdenis van de Protestantste Kerk waarin zij uitspreekt de gemeenschap met de belijdenis van het voorgeslacht en de verwijzing naar De Dordtse Leerregels, lees ik dan ook met zeer gemengde gevoelens. De werkelijkheid sluit niet meer aan bij hetgeen men zegt voor te staan. Men beweegt zich in de richting van de remonstranten en Rome. Dit betekent natuurlijk niet dat ik hiermee iedere predikant in de PKN zou veroordelen. Maar die predikanten die zich aan de leer, de dienst en de tucht der vaderen verbonden weten, zullen met mij wenen. Het was de wens van de afgescheidenen om daarnaar terug te keren! Het is dan ook een hele interessante vraag waar op dit moment de kerk der vaderen is. Het is volgens mij daar, waar de leer, de dienst (kerkorde) en de tucht der vaderen is.

Ds. A. Schot,
Kerkbode Ger. Gem. Nunspeet, 16 mei 2019